τρόφιμα στα σκουπίδια

H σπατάλη τροφίμων επιβαρύνει το περιβάλλον και την οικονομία

Εκρηκτικές διαστάσεις έχει λάβει η σπατάλη τροφίμων, αφού σε όλο τον κόσμο υπολογίζεται ότι 1,3 δισεκατομμύρια τόνοι τροφίμων καταλήγουν στα σκουπίδια ετησίως. Όπως καταγγέλλει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO), η σπατάλη αυτή δεν επιβαρύνει μόνο το περιβάλλον, αλλά και την παγκόσμια οικονομία, αφού δαπανώνται περίπου 750 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο.

Σύμφωνα με την έκθεση του FAO, το 1/3 των καλλιεργήσιμων εκτάσεων παράγουν τρόφιμα που δεν καταναλώνονται. Μεγαλύτερη σπατάλη παρατηρείται στις ασιατικές χώρες, ενώ είναι ιδιαίτερα αποθαρρυντικό το γεγονός ότι η σπατάλη αφορά όλα τα στάδια, από την παραγωγή μέχρι τη μεταφορά και τελικά την κατανάλωση. Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι στην Κίνα, την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα σπαταλώνται κάθε χρόνο περίπου 200 κιλά λαχανικών και δημητριακών ανά κάτοικο. Αντίθετα, στις ανεπτυγμένες χώρες της Δύσης η σπατάλη περιορίζεται στη φάση της κατανάλωσης.

Στην ίδια έκθεση αναλύονται οι επιπτώσεις που έχει η σπατάλη τροφίμων στο περιβάλλον. Αναφέρεται ότι για την παραγωγή των τροφίμων που παράγονται αλλά δεν καταναλώνονται απαιτείται μια ποσότητα νερού ίση με τον όγκο νερού του ποταμού Βόλγα της Ρωσίας, του μεγαλύτερου ποταμού της Ευρώπης. Επιπλέον, επισημαίνεται ότι περίπου 3,3 δισεκατομμύρια τόνοι αερίων του θερμοκηπίου ρυπαίνουν την ατμόσφαιρα, φαινόμενο που επιδεινώνεται λόγω του μεθανίου που απελευθερώνεται από τα τρόφιμα που σαπίζουν στις χωματερές.

«Όλοι μας πρέπει να προβούμε σε αλλαγές, που θα αφορούν όλους τους κρίκους της τροφικής μας αλυσίδας για να εμποδίσουμε την σπατάλη τροφίμων», δήλωσε ο γενικός διευθυντής του FAO, José Graziano da Silva και συνέχισε: «Δεν μπορούμε να επιτρέπουμε τη σπατάλη του 1/3 των τροφίμων που παράγουμε, λόγω ακατάλληλων πρακτικών, τη στιγμή που κάθε μέρα πεινούν 870 εκατομμύρια άνθρωποι».

Ο Achim Steiner, Εκτελεστικός Διευθυντής του Περιβαλλοντικού Προγράμματος του ΟΗΕ υπογράμμισε ότι η ανάγκη να ληφθούν μέτρα από όλους είναι υψίστης σημασίας και μπορεί να επιφέρει πολλαπλά οφέλη σε πολλούς τομείς (στην οικονομία, στο περιβάλλον, στην ασφάλεια των τροφίμων).